دانلود فیلم هندی و تاپوری بمبئی 

فیلمنامه‌های فیلم (که در انگلیسی هندی به عنوان دیالوگ شناخته می‌شوند) و متن آهنگ‌های آن‌ها اغلب توسط افراد مختلف نوشته می‌شود. پیش از این، فیلم‌نامه‌ها معمولاً به زبان هندوستانی بی‌آرایش نوشته می‌شد که برای بزرگترین مخاطبان ممکن قابل درک بود. پس از استقلال، فیلم‌های هندی تمایل به استفاده از فهرست محاوره‌ای هندوستانی داشتند که توسط هندی و اردو زبانان قابل درک متقابل بود، اما استفاده از دومی در طول سال‌ها کاهش یافته است. بیشتر فیلمنامه نویسان کلاسیک آنچه به عنوان سینمای هندی شناخته می شود، از جمله سلیم جاوید، گلزار، راجیندر سینگ بیدی، ایندر راج آناند، رهی معصوم رضا و وجهات میرزا عمدتاً به زبان اردو می نوشتند. سلیم جاوید به خط اردو می نوشت، که سپس توسط دستیار به خط دوانگاری رونویسی شد تا خوانندگان هندی بتوانند دیالوگ های اردو را بخوانند. در طول دهه 1970، کریشان چاندر و عصمت چغتای نویسندگان و فیلمنامه نویسان اردو گفتند که "بیش از هفتاد و پنج درصد از فیلم ها به زبان اردو ساخته می شوند" اما توسط دولت به عنوان فیلم های هندی طبقه بندی شدند. دایره المعارف سینمای هندی تعدادی از نویسندگان برتر اردو را به خاطر حفظ زبان از طریق فیلم یاد کرد. شعر اردو به شدت بر آهنگ‌های بالیوود تأثیر گذاشته است که اشعار آن نیز از سنت غزل (فیلمی غزل) نشأت می‌گیرد. به گفته جاوید اختر در سال 1996، دیالوگ اردو بر دیالوگ ها و اشعار فیلم های بالیوود غالب است، که حدود 90 درصد آنها به خط اردو نوشته شده اند، از جمله آثار خود او و همچنین مجروح سلطانپوری و آناند بخشی.

برخی از فیلم‌ها از گویش‌های منطقه‌ای برای تداعی فضای روستا یا اردو باستانی در فیلم‌های تاریخی قرون وسطی استفاده کرده‌اند. جیوتیکا ویردی در کتاب خود به نام The Cinematic ImagiNation درباره حضور اردو در فیلم های هندی می نویسد: «از اردو اغلب در عنوان فیلم، فیلمنامه، اشعار، زبان عشق، جنگ و شهادت استفاده می شود. ویردی خاطرنشان می‌کند که اگرچه اردو چندین دهه پس از پارتیشن به طور گسترده در سینمای کلاسیک هندی استفاده می‌شد، زیرا به طور گسترده در هند قبل از پارتیشن تدریس می‌شد، استفاده از آن در سینمای هندی مدرن کاهش یافته است: «گستره استفاده از اردو در سینمای تجاری هند پایدار نبوده است. .. افول اردو در فیلم های هندی منعکس شده است ... درست است که بسیاری از کلمات اردو باقی مانده اند و بخشی از واژگان محبوب سینمای هندی شده اند. سینمای هندی اردوی پر رونق را که بخشی از اسراف آن بود، کنار گذاشته و اردوی «باقیمانده» را حفظ کرده است».

فیلم های جریان اصلی معاصر نیز از انگلیسی استفاده می کنند. با توجه به مقاله "سرمقاله مخاطبان بالیوود"، "انگلیسی شروع به به چالش کشیدن کار ایدئولوژیک انجام شده توسط اردو کرده است." کاراکترها ممکن است از یک زبان به زبان دیگر تغییر کنند تا فضای خاصی را تداعی کنند (به عنوان مثال، انگلیسی در یک محیط تجاری و هندی در یک محیط غیر رسمی). ترکیبی از هندی، اردو و انگلیسی که گاهی در فیلم‌های مدرن بالیوود شنیده می‌شود، معروف به Hinglish، به طور فزاینده‌ای رایج شده است.

برای سال‌ها قبل از آغاز هزاره و حتی پس از آن، زبان سینمایی (در دیالوگ یا اشعار) اغلب ملودراماتیک بود و خدا، خانواده، مادر، وظیفه و ایثار را می‌خواند. متن ترانه اغلب در مورد عشق است و به خصوص در فیلم های قدیمی تر، مکرراً از واژگان شاعرانه اردو درباری با تعدادی وام واژه های فارسی استفاده می شود. منبع دیگر برای اشعار عاشقانه در فیلم هایی مانند Jhanak Jhanak Payal Baje و Lagaan سنت طولانی شعر هندو در مورد عشق های کریشنا، رادا و گوپی ها است.

مدیران موسیقی اغلب ترجیح می دهند با ترانه سرایان خاصی کار کنند و ترانه سرا و آهنگساز ممکن است به عنوان یک تیم دیده شوند. این پدیده با جفت آهنگسازان و ترانه سرایان آمریکایی که موزیکال های کلاسیک برادوی را خلق کردند مقایسه شده است.